3Tac uit Oss maakt visuele communicatie, oftewel lichtreclames. Het bedrijf heeft 14 medewerkers, bestaat nu al bijna 25 jaar en overleeft in een krimpende markt door zich te richten op de productie van bijzondere producten.
Rene Huizenga, directeur/eigenaar van het bedrijf, heeft in eerste instantie niet zo”n behoefte aan een interview. “Ik ga mezelf niet op de borst kloppen,” zegt hij. Want ja, hij heeft een paar mannen lopen die onder de participatiedoelgroep vallen en ja, hij wordt door de gemeente benaderd als ze kandidaten hebben die ze nergens anders kwijt kunnen. Maar daar valt volgens hem ook weer niet zo heel veel over te vertellen.
Dat is natuurlijk niet waar. Er is juist heel veel te vertellen over dat bijzondere bedrijf uit Oss. Bijvoorbeeld dat er al sinds 1999 mensen met een arbeidsbeperking werken, dat het een van de eerste Nederlandse bedrijven met een MVO-certificaat was en dat de lichtreclameproducent de afgelopen jaren volop investeerde in duurzame productiemethodes.
Maatschappelijk verantwoord ondernemen
Wie nu denkt dat Huizenga misschien gewoon niet zo spraakzaam is, heeft het ook mis. Hij houdt er alleen niet van om dingen die hij vanzelfsprekend vindt nog uitgebreid toe te moeten lichten. “Er zijn al zoveel lege praatjes in de wereld. Maatschappelijk verantwoord ondernemen is een prachtig begrip, maar er wordt veel te veel over gepraat. Het is een hele industrie geworden. Maar uiteindelijk is het toch niet meer dan normaal dat je als werkgever ook mensen die het moeilijk hebben een kans geeft.”
Dat betekent bij 3Tac dat kandidaten met een beperking eerst een proefplaatsing en daarna een tijdelijk contract krijgen. “Wie die fase overleeft, blijft en blijft eigenlijk voor altijd. In de eerste maanden valt er nog wel eens iemand af. Daarna houden we ze erbij. Je bent als werkgever wel verantwoordelijk voor je mensen. Daarom zitten we er bovenop en helpen we ze zowel binnen als buiten het werk als dat nodig is.”
Gewoon meebuffelen
Dat Huizenga het normaal vindt om ook mensen die het wat moeilijker hebben in het leven aan zijn bedrijf te binden, betekent niet dat het altijd vanzelf gaat. “Ik ben daar heel eerlijk over. Het kost ook gewoon een hoop tijd en energie. Zowel aan dingen als omgang met het UWV en alle bureaucratie eromheen, maar ook in de persoonlijke begeleiding. Dat hoef ik gelukkig niet alleen te doen, want de andere medewerkers zetten daar ook hun schouders onder.”
Bijkomend probleem voor 3Tac is dat het bedrijf actief is in een nichemarkt en dus niet volgens gestandaardiseerde processen kan werken. De taken kunnen dus niet op routine worden verricht. Voor medewerkers met een beperking een probleem. “Vooral in drukke tijden levert dat nog wel eens problemen op. Dan heb je niet de tijd om alles uit te leggen.
Dus natuurlijk komt bij iedereen dan de stoom uit de oren. Maar ik geloof niet in pamperen. Ik geloof in erin dat je mensen mee moet nemen. Ze moeten gewoon meebuffelen met de rest – binnen hun eigen fysieke of psychische mogelijkheden natuurlijk. Ik behandel ze op dezelfde manier als mijn eigen kinderen: netjes, maar niet met de zachte handschoentjes.”
Kwaliteit
Net zoals Huizenga niet veel voelde voor het interview, heeft hij er ook moeite mee om zijn personeelsbeleid of zijn duurzame productiemethoden in te zetten om klanten te werven. “Ik houd daar niet van. Dat gaat me eigenlijk een stap te ver. Ik weet dat het misschien niet slim is, maar ik overtuig klanten liever met de kwaliteit van ons werk. Noem me ouderwets of naïef, maar daar moet het toch om gaan?”
Gerelateerde Berichten:
