Het bekende ziekenhuis Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam heeft zich de afgelopen jaren ingespannen om zoveel mogelijk mensen met een arbeidsbeperking aan zich te binden. In 2017 slaagden er 90 plaatsingen, verspreid door de hele organisatie.
“Het was echt pionieren, experimenteren,” zegt Ilja Swets. Zij coördineert bij het AMC de invulling van de Participatiewet. “Als zo’n nieuwe wet wordt ingevoerd is nog veel onduidelijk. Dus ga je ontdekken. Nu zijn we gekomen tot een goede samenwerking met verschillende partners: de gemeente Amsterdam, het WSP Groot Amsterdam, het UWV, Emma@Work, Pantar Amsterdam en de Stichting Studeren en Werken op Maat. Die helpen ons bij het vinden van geschikte kandidaten.”
Forse doelstelling
De doelstellingen die verschillende academische medische centra met elkaar afspraken zijn fors. Daarom werken deze academische ziekenhuis ook samen om de doelen te bereiken. “Je kunt van elkaar leren en we delen goede voorbeelden.” En een goed voorbeeld is het AMC zeker. Het loopt voor op de doelen die het zichzelf stelde. In 2016 werden 30 garantiebanen vervuld en vorig jaar 91. In 2018 wil het ziekenhuis in elk geval 110 mensen een garantiebaan bieden.
Het AMC wil volgens Swets een inclusieve organisatie zijn met de focus op talent. “Dat is ook echt voelbaar in de cultuur binnen de organisatie. Het idee dat iedereen een kans moet krijgen, valt op vruchtbare bodem. Het wordt gezien als winst: voor de sfeer, voor de andere medewerkers en bijvoorbeeld ook bij het bedienen van de bezoekers.”
Swets probeert de garantiebanen te spreiden door de hele organisatie: van de catering tot voedingsassistenten, van de wasserij tot het instrumenteel bedrijf, de plek waar apparatuur wordt onderhouden, en van de balie tot afdelingsassistenten. “De garantiebanen worden gefinancierd uit een centraal budget. De verschillende afdelingen hoeven het in die zin dus niet zelf te financieren.”
Plaatsingen: individueel of per groep?
De afgelopen jaren lukte het Swets en het AMC om voldoende plekken te realiseren door individueel mensen te plaatsen. Vaak ging dat door middel van jobcarving, takenpakketten die worden samengesteld door lichtere taken van collega’s over te nemen. “Daarbij gaat het heel duidelijk om de balans. Collega’s ervaren jobcarving als positief, zolang de uitgevoerde taken samen maar een nuttige baan vormen.”
Om ook de komende jaren de doelstellingen nog te halen, blijft het AMC afdelingen analyseren om nieuwe plekken te vinden. Toch wordt er ook over alternatieven nagedacht. “Net zoals we de eerste jaren verschillende manieren hebben geprobeerd om tot een goede methode te komen, zullen we dat ook in de toekomst moeten doen. We bekijken nu of we tot groepsplaatsingen over willen gaan. Dat kan een manier zijn om participanten een stabiele werkomgeving te bieden.”