Breed offensief: stroomlijning uitvoering, maatwerk voor kandidaat en werkgever


De praktijktafels van De Normaalste Zaak spelen een belangrijke rol in de uitwerking van het ‘breed offensief’ van SZW om meer mensen met een arbeidsbeperking aan werk te helpen. Aan vier tafels werken werkgevers, gemeenten en het ministerie samen om de uitvoering eenvoudiger te maken. Zoals wel vaker blijkt het behoorlijk ingewikkeld om dingen eenvoudig te maken.

Bij het vormgeven van haar brede offensief heeft staatssecretaris Van Ark er bewust voor gekozen om werkgevers en bijvoorbeeld cliëntenorganisaties heel nauw te betrekking bij de precieze uitwerking. Op dit moment worden er aan vier tafels praktische plannen gemaakt: over de uniformering van de loonwaardebepaling, de stroomlijning van administratieve processen rond loonkostensubsidie, harmonisering van instrumenten als jobcoaching en proefplaatsingen en het wegnemen van te veel bureaucratie rond no-riskpolis en ziekmelding bij loonkostensubsidie.

Nieuwe werkprocessen

Dit zijn echt goede sessies. Werkgevers en gemeenten leren elkaars wereld beter te begrijpen. Dat blijkt de basis om tot oplossingen te komen. Want het is in ieders belang dat de uitvoering eenvoudiger wordt. Ook voor gemeenten is het immers lastig werken met de vaak omslachtige processen. Inmiddels hebben we een aantal nieuwe werkprocessen uitgetekend en implementatievoorstellen gemaakt. Uiteindelijk moeten deze gesprekken leiden tot een advies aan de staatssecretaris. Een aantal voorstellen zal misschien wetswijzigingen vragen, andere zullen met verschillende gemeenten worden uitgetest. De proeftuingedachte maakt immers ook deel uit van het breed offensief.

Aan deze tafels zag ik ook weer oude discussies opkomen. Gemeenten vroegen zich enerzijds af of er nu echt wel zoveel werkgevers geholpen zijn met de uniformering van regelgeving of dat het slechts om een handvol grote bedrijven gaat. En anderzijds of deze koers niet botst met de decentralisatie, die bij de Participatiewet hoorde. Ik denk dat het goed is om deze twee vragen te benoemen. Juist omdat het antwoord nut en noodzaak van het breed offensief duidelijk maakt.

Verschillende regelingen en uitvoering

Niet alleen landelijk actieve werkgevers hebben last van de verschillende regelingen en uitvoering ervan door gemeenten. MKB-bedrijven, ook partners van De Normaalste Zaak, met personeel uit meerdere gemeenten hebben er ook last van. Hun vaak kleine HR-afdeling/personeelsadministratie heeft er onevenredig veel werk aan. Deze werkgevers dreigen soms af te haken terwijl het anderen ervan weerhoudt om aan inclusief werkgeven te beginnen. Het is dus een probleem dat een oplossing verdient.

En wat mij betreft botst het uniformeren van de uitvoering niet met de decentralisatiegedachte. De gemeente staat het dichtst bij de burger, dus ook bij de burger met een arbeidsbeperking. De gemeentelijke vrijheid om in overleg met de werkgever maatwerk te bieden, om te doen wat nodig is om iemand duurzaam aan het werk te helpen, blijft intact als je werkprocessen stroomlijnt en een stevige basis legt onder de beschikbaarheid van voorzieningen als loonkostensubsidie en jobcoaching.

Ik heb er alle vertrouwen in dat we met elkaar het breed offensief succesvol maken en dan onze tijd en energie kunnen steken in waar het eigenlijk om gaat: kandidaten en werkgevers bij elkaar brengen om duurzame banen te creëren.

Bert van Boggelen

Bert is kwartiermaker van De Normaalste Zaak en doet op deze plek regelmatig verslag van zijn ervaringen.
E-mail: bertvanboggelen@denormaalstezaak.nl