De Kroon Facilitaire Diensten is een familiebedrijf. Kevin de Kroon is de derde generatie die er de scepter zwaait. Van een puur schoonmaakbedrijf is het uitgegroeid tot een brede facilitaire dienstverlener, variërend van eventcatering tot beveiliging en hoveniersdiensten, aan de zakelijke markt.
Er werken 550 mensen, waarvan een groot deel tot de participatiedoelgroep behoort. Kevin de Kroon vindt dat niet meer dan normaal, een monoloog:
“Ik ga graag terug naar de basis. Je moet de simpele vragen stellen: wat zou je zelf willen als je een beperking hebt? Of als je kind een beperking heeft? Dan wil je dat jij of je kind een kans krijgt. Ik ben een ondernemer, ik wil resultaat. Maar ik ben ook werkgever met een sociaal hart en dus heb ik banen te vergeven. Als ik dat kan doen aan gemotiveerde mensen uit de doelgroep, dan doe ik dat gewoon.
Regels en bureaucratie
Waar ik wel mijn bekomst van heb, en waar mensen uit die doelgroep – wat een rotwoord trouwens – ook echt letterlijk depressief van worden, dat zijn de regels en de bureaucratie. Het hele stelsel is gebouwd op wantrouwen en er klopt helemaal niks van. Ik houd verder ook nauwelijks bij wie er officieel in de doelgroep zit of niet. In deze branche is dat onderscheid niet zo scherp, laten we eerlijk zijn. En ik ben geen subsidiejager. Het gaat mij om de mensen en het werk dat we moeten doen. Dat moet natuurlijk wel goed gebeuren.
De meeste van mijn mensen werken in de schoonmaak. Die werken dus voornamelijk op locatie bij de klanten. Ze worden aangestuurd door de objectleiding. Die kennen onze mensen en weten wat er voor begeleiding nodig is. Maar als ik zeg dat ze onze mensen kennen, bedoel ik niet alleen dat ze weten hoe ze op hun werk functioneren. Als werkgever, als organisatie, heb je ook een vertrouwensfunctie. Dus wil je weten hoe het met mensen thuis zit en hoe het verder allemaal loopt. Dat beeld krijg je door gerichte vragen te stellen en oprecht geïnteresseerd te zijn. Mensen zijn je kapitaal, daar moet je dus zuinig op zijn. En het gevolg is dat de medewerkers zich betrokken voelen bij het bedrijf en fluitend naar hun werk gaan. Een gewone, menselijke houding levert dus in elk opzicht pure winst op.
Partnerships met opdrachtgevers
Volgens mij zouden we echt nog veel meer mensen met een handicap een baan kunnen bezorgen als we meer als keten zouden denken. Ik zoek naar manieren om partnerships te vormen met de opdrachtgevers. Wij bieden full service dienstverlening op facilitair vlak, maar ik kan me voorstellen dat we opdrachtgevers ook op participatiegebied kunnen ontzorgen. Laat ons mensen met een beperking maar begeleiden, wij weten hoe dat moet. Maar dat is weer lastig met regelgeving. Dus dan loop je daar weer tegenaan.
Maar goed, ik laat me niet ontmoedigen. Als ondernemer wil ik mijn mooie familiebedrijf laten floreren. En met mijn sociale hart, ga ik ervoor dat iedereen die wil werken, met of zonder officieel erkende beperking, een kans krijgt om een serieuze, vaste baan te krijgen. Dat is voor mij de basis.”