Eenvoud is geluk voor iedereen


Kijk ik naar 2017, kan ik eenvoudigweg niet anders dan tevreden zijn. Om een onvolledige opsomming te geven van wat we met elkaar hebben gedaan en bereikt: de inclusietour langs meer dan 150 inclusieve werkgevers, de praktijktafels waar werkgevers en beleidsmakers elkaar ontmoetten en het initiatief om de samenwerking met gemeenten en arbeidsmarktregio’s te stroomlijnen.

Een onbetwist hoogtepunt was de Inclusietour, die uitmondde in ons position paper waar we onze visie op de totstandkoming van een inclusieve arbeidsmarkt hebben neergelegd. Zoveel werkgevers die tijd en moeite namen om hun ervaringen met elkaar te delen. Dat vind ik een indrukwekkend bewijs van de betrokkenheid en energie die de partners van De Normaalste Zaak aan de dag leggen. De bijeenkomst waarbij we ons position paper aan vier Tweede Kamerleden mochten presenteren, was wat mij betreft een passende bekroning.

Werkgevers in onze energieke regionale en landelijke netwerken organiseerden talloze activiteiten, waarbij de dialoog steeds centraal stond: met elkaar, met de doelgroep en ook – aan onze praktijktafels – met publieke partijen. Met een groep grote, landelijk werkende bedrijven heeft De Normaalste Zaak bijvoorbeeld het initiatief genomen om de samenwerking met gemeenten en arbeidsmarktregio’s te stroomlijnen. Twee inspirerende dialoogsessies met bedrijven en arbeidsmarktregio’s hebben een mooi samenwerkingsvoorstel opgeleverd om volgend jaar samen mee aan de slag te gaan.

Daarmee geven we invulling aan onze kernboodschap: maak inclusief werkgeven eenvoudig, zowel voor werkgevers als voor werkzoekenden. Veel werkgevers beginnen er niet aan of haken af. In het oerwoud van regels is het eenvoudig verdwalen. Het is de nobele plicht van o.a. politiek Den Haag om hier wat aan te doen. Helaas zien we aan de onderkant van de arbeidsmarkt met z’n vele doelgroepen en regelingen dat het best makkelijk is om dingen moeilijk te maken. Daarin zijn we in Nederland succesvol. Moeilijke dingen makkelijk maken hebben we wat minder onder de knie. Elke voorstel tot vereenvoudiging leidt tot heftige discussies en tot vaak nog ingewikkelder compromissen.

Het ideaal – één regeling voor de brede basis van de arbeidsmarkt, die zowel voor werkgevers als werkzoekenden begrijpelijk en stimulerend is – is nog ver weg. En dat is erg. Want de krapte op de arbeidsmarkt slaat toe. Werkgevers staan te springen om personeel. Ook kandidaten uit ‘de doelgroep’ zijn meer dan welkom en steeds minder makkelijk te vinden. Het aanbod van kandidaten vanuit UWV en gemeenten droogt in hoog tempo op. Niet omdat de mensen er niet zijn, maar omdat ze niet ‘gevonden’ worden. Ook hier zou een combinatie van eenvoudige regelgeving en positieve prikkels – zodat werken altijd loont – geweldig helpen.

Kortom, de tijd is meer dan rijp en de noodzaak groot om samen stevige stappen te zetten naar een werkende inclusieve arbeidsmarkt. De afgelopen jaren is er door werkgevers veel ervaring opgedaan met de inzet van doelgroepen op de werkvloer. Over hoe een arbeidsbeperkte een gemotiveerde en gewaardeerde medewerker en collega wordt en blijft. Laten we die kennis benutten en aan de slag gaan. Niet te lang in discussies te blijven hangen, er zijn altijd meerdere wegen die naar Rome leiden, maar gewoon, zoals Hans de Boer, voorzitter van VNO-NCW bepleit: “Eerst kijken of het werkt en er dan beleid van maken.” De 600 werkgevers in De Normaalste Zaak zetten alvast hun schouders hier onder.

Ik wens u eenvoudig fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar.

Bert van BoggelenBert van Boggelen
Bert van Boggelen is oud bestuurder-directeur CNV vakcentrale. Als kwartiermaker van De Normaalste Zaak doet hij op deze plek regelmatig verslag van zijn ervaringen. E-mail: bertvanboggelen@denormaalstezaak.nl
Tel: 06-51534933