Bij het bedrijf Imotions werken tien zwaar gehandicapten als videobutler. Directeur Remko Brilman nam hen in dienst zonder hulp van het UWV. “In de kaartenbakken kan ik nooit iemand vinden.”
Het is niet zo dat Remko Brilman (53), directeur van het bedrijf Imotions dat videoconferenties ondersteunt, per se zwaar lichamelijk gehandicapten aan het werk wilde helpen. Ze zijn nu wel zijn belangrijkste werknemers: van de 19 personeelsleden hebben er 10 een ernstige aandoening. Vanuit hun stoel, rolstoel of bed brengen ze als ‘videobutlers’ verbindingen tot stand voor zo’n zestig bedrijven. Ze reserveren vergaderzaaltjes, of die nu in Bristol zijn of in Dhaka, testen op afstand de apparatuur, bellen de deelnemers op en laten de vergaderingen beginnen.
Lees het hele nieuwsbericht uit NRC Handelsblad van 15 juli 2015:
Aan bed gekluisterd geen bezwaar.
Gerelateerde Berichten:
