De Normaalste Zaak geeft het toe: we hebben in de gevangenis gezeten. Een dagje maar, maar toch. DNZ Drechtsteden bracht een bezoek aan de penitentiaire inrichting Dordrecht om mee te denken over een manier om gedetineerden nog tijdens hun verblijf in de gevangenis te helpen bij de re-integratie naar de arbeidsmarkt.
Foto met permissie Arie van den Herik
Arie van den Herik speelt als regiocoördinator van DNZ Drechtsteden een verbindende rol in de regio. Samen met werkgeverskringen als Werkgevers Drechtsteden werkt hij aan een inclusieve arbeidsmarkt. “De netwerken in de regio lopen een beetje in elkaar over. Veel van onze werkgevers zijn ook weer aangesloten bij bijvoorbeeld Werkgevers Drechtsteden. Dat maakt dat we veel samen optrekken. In het geval van ons bezoek aan de gevangenis overigens ook met instellingen als de regionale Sociale Dienst Drechtsteden en MEE Plus. Ik zie het als onze taak om een zwengel te geven aan de relatie tussen werkgevers in de omgeving. Het bezoek aan de gevangenis was bijvoorbeeld in eerste instantie niet ons initiatief, maar wel iets waar we graag aan mee werken.”
Re-integratie begint tijdens hechtenis
Er zijn al de nodige programma’s om ex-gedetineerden te helpen hun draai op de arbeidsmarkt weer te vinden. Het bijzondere aan het project in Drechtsteden is dat het programma nog tijdens hun hechtenis wordt ingezet. “Dat is een nieuwe en volgens mij belangrijke stap. Door al in de penitentiaire inrichting te beginnen met werken, bouwen mensen ritme, kennis en ervaring op. De fase direct na vrijlating is vaak cruciaal. Daarom is het van belang dat er al eerder contacten tussen werkgevers en deze mensen tot stand komen. Dat vergroot de kans dat mensen een baan vinden.”
Het bezoek aan de penitentiaire inrichting Dordrecht was volgens Van den Herik ook zinvol omdat het hele concrete contacten opleverde: er werden 11 matches gecreëerd tussen gedetineerden en mogelijke werkgevers of arbeidsbemiddelaars. “Het helpt enorm om mensen in de ogen te kijken en hun verhalen te horen. De aanwezige werkgevers waren ook erg enthousiast. Een project als dit voldoet aan de businesscase en draagt bij aan de resocialisatie van mensen. Precies de goede combinatie om inclusiviteit van de grond te krijgen.”
Het project krijgt de komende tijd zeker een vervolg. Het bezoek was een belangrijk begin. Het echte werk gaat de komende tijd beginnen. “We blijven het nauwgezet volgen. Ik hoop dat we er in slagen de nodige werkgevers samen te brengen, die kansen willen bieden aan (ex)gedetineerden en concrete resultaten kunnen boeken.”
Van den Herik merkt dat werkgevers in zijn regio niet graag over inclusie of maatschappelijke verantwoordelijkheid praten, maar het wel gewoon dóen. “Neem werkgever Van Beest uit Sliedrecht. Die heeft naar eigen zeggen niks met inclusie, maar biedt wel al werk aan gedetineerden – dat ze in de penitentiaire instelling verrichten – zodat ze na hun vrijlating makkelijk kunnen doorstromen. Werkgevers hier in de streek lopen niet te koop met hun goede bedoelingen, maar er gebeurt zoveel moois. En als DNZ proberen wij die initiatieven natuurlijk te ondersteunen en zichtbaar te maken.”
Foto met permissie Arie van den Herik
Zaadjes planten
Dat is volgens Van den Herik van belang omdat werkgevers het meest en het gemakkelijkst leren van de ervaringen van andere werkgevers. “Je ziet een aantal economische ontwikkelingen, die echt maken dat inclusie belangrijk wordt. Sowieso de krapte op de arbeidsmarkt, maar denk ook aan reshoring. Veel bedrijven denken erover hun productie terug naar Nederland te halen. Daar is mankracht voor nodig. Als netwerk van inclusieve werkgevers proberen we het zaadje van inclusie te planten door het verhaal te vertellen.”
Waar De Normaalste Zaak de afgelopen jaren vooral bekendheid verwierf als netwerk van bedrijven dat open stond voor mensen met een arbeidsbeperking, laat een project als dit in Drechtsteden volgens Van den Herik zien dat inclusie breder is dan alleen de doelgroep Banenafspraak. “Sowieso heb ik een hekel aan het begrip ‘doelgroep’. Als we inclusief willen zijn, moeten we juist niet in labels denken. We hebben iedereen nodig op de arbeidsmarkt en alle mensen hebben kwaliteiten.”