Rijksmuseum: Iedereen doet gewoon mee

“Ik wil dat het geen issue is. Dat mensen hier aan de kassa een kaartje kopen bij iemand met maar één arm bijvoorbeeld. En dat ze dan denken: Hé, die doet gewoon mee.” Bart Schindeler is HR-adviseur bij het Rijksmuseum. “Ik wil samen met andere musea de uitdagingen van de Participatiewet tackelen.” 

Quotum arbeidsbeperkten

Het Rijksmuseum is altijd een sociaal bedrijf geweest. Op alle vacatureteksten staat expliciet dat mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt welkom zijn om te solliciteren. Er zijn ook al meerdere mensen met een ziekte of handicap in dienst. “We hebben bijvoorbeeld een beeldbewerker in dienst die doof is. Die werkt hier al jaren. We hebben collega’s met autisme, en ook iemand met een ‘moeilijke arm’. Maar toen ik bij het doelgroepregister opvroeg hoeveel van die collega’s meetellen voor het quotum arbeidbeperkten, was het antwoord nul. Dat was wel even slikken.”

Dat de Participatiewet nodig is, is volgens Schindeler geen vraag. “Iedereen moet kunnen werken. En juist de mensen die nu ontzettend veel moeite hebben met het vinden van een baan, moeten boven op de stapel komen. Maar de praktijk werkt nog niet helemaal lekker. Dat geen van onze medewerkers meetelt voor de banenafspraak bijvoorbeeld, is wel ontmoedigend.”

Ze komen niet vanzelf op je af

Het doel van het Rijksmuseum is om elk jaar twee collega’s met een ziekte of handicap aan te nemen. “Als we dat jaarlijks doen, hebben we over tien jaar het quotum van 5% gehaald.” Dat lijkt simpel, maar dat is het niet, zegt Schindeler. “De kandidaten komen niet vanzelf op je af. Werving- en selectiebureaus vragen een fee, dat geld hebben we nu niet beschikbaar. Maar we komen er wel. Ik ben nu twee keer bij een Meet & Greet van Onbeperkt aan de Slag geweest. Ik heb tientallen kandidaten ontmoet. De eerste kandidaat is inmiddels aangenomen voor de functie van publieksmedewerker.”

Hoe krijg je een organisatie mee?

“Uiteindelijk kent iedereen wel iemand die werkloos is, ziek of gehandicapt. En iedereen krijgt te maken met ziekte. Als ik erover praat met collega’s, dan is er niemand die zich niet wil inzetten voor deze groep mensen. ”Maar het daadwerkelijk uitvoeren ‘is nog wel een dingetje’,” vertelt Schindeler. “Collega’s zijn bang voor verminderde productiviteit. Dat ze geen vrijheid hebben om ‘gewoon de beste kandidaat’ uit te kiezen.” Schindeler zou dit soort uitdagingen graag aangaan met HR-managers van andere musea.

Gezocht: Musea om mee samen te werken

Op dit moment zijn er nog geen andere musea die zich hebben aangesloten bij het netwerk ‘de 99vanGroot-Amsterdam’. Schindeler: “Iedereen kijkt naar ons, want wij zijn het Rijksmuseum, wij vervullen een voorbeeldfunctie. Dat maakt het wel extra moeilijk. Ik zou het liefst met een grote groep musea de krachten willen bundelen om invulling te geven aan de Participatiewet. Bij deze doe ik een oproep aan alle Amsterdamse musea om zich aan te sluiten bij het netwerk ‘de 99vanGroot-Amsterdam’. Want samen kunnen we veel meer!”