Na de komst van de Participatiewet en de decentralisaties in het sociale domein, zagen vele werkgevers een flinke uitdaging op zich afkomen. Wat als alle gemeenten de regels op een eigen manier zouden gaan interpreteren? Welke administratieve last, zou dat opleveren? Er leek inderdaad een serieus probleem te ontstaan. Onder andere de lengte van proefplaatsingen en de manier waarop loonkostensubsidies werden verwerkt verschilde al snel behoorlijk.
Tot elkaar komen
Hank Halsema, bij Albert Heijn verantwoordelijk voor de plaatsing van mensen uit de participatiedoelgroep, en zijn collega’s benaderden eerst afzonderlijke gemeenten en later de arbeidsmarktregio’s om te komen tot een set werkafspraken. “In onze benadering van gemeenten en arbeidsmarktregio’s draait het altijd om de vraag: hoe kunnen we tot elkaar komen om het voor werkgever, kandidaat en overheid zo makkelijk mogelijk te maken?” vertelt Hank Halsema.
Op die basis lukte het Albert Heijn inmiddels om de set afspraken in 17 arbeidsmarktregio geheel of gedeeltelijk om te zetten en tot leidraad voor de contacten te verheffen. “Je moet daarvoor echt een band met elkaar opbouwen,” vertelt Halsema. Dat kan door goed te luisteren, standpunten uit te wisselen en te begrijpen wat er mogelijk is en wat niet. “Je wilt natuurlijk tot een klik komen met mensen. Dat kost tijd. Zo zul je per regio moeten bekijken welke afspraken er al liggen en hoe onze voorstellen daarbinnen kunnen passen.”
“Daar waar mogelijk, willen we het voor werkgevers zo makkelijk mogelijk maken,” vertelt Haske van Aken van FactorWerk (het regionale Werkbedrijf van de arbeidsmarktregio Stedendriehoek en Noord-Veluwe). “Daarom lag het voor ons ook voor de hand om in te gaan op het verzoek om te praten over een de afspraken.”
Duidelijkheid
In die set afspraken is onder andere opgenomen dat zowel de publieke als private kant één aanspreekpunt benoemt en proefplaatsingen maximaal twee maanden kunnen duren. Ook zijn afspraken gemaakt over de manier waarop de loonkostensubsidie wordt geregeld. “Die duidelijkheid is het belangrijkste,” zegt Halsema. “We weten nu wie we binnen de arbeidsmarktregio moeten hebben en hoe het administratief geregeld is. Zo kunnen we goed samenwerken en ons richten op het plaatsen van kandidaten. Haske en ik hebben de grote lijnen afgesproken. De praktische uitvoering vindt op uitvoerend niveau plaats. Als er onderweg een keertje ruis mocht zijn, weten Haske en ik elkaar goed te vinden om een en ander op te lossen.”
Halsema benadrukt de welwillendheid waarmee Albert Heijn tegemoet is getreden door de arbeidsmarktregio. “Terwijl het zeker in de regio’s echt een hele uitdaging is om alle deelnemende gemeenten op een lijn te krijgen.” Dat zie je bijvoorbeeld bij het instrument jobcoaching. Bij Albert Heijn wordt gewerkt met interne en externe jobcoaches en veel gemeentes hebben een eigen, standaardmanier om daarmee om te gaan. “We gaan altijd uit van het belang van de kandidaat. Als die behoefte heeft aan eigen jobcoaching zoeken we mogelijkheden. Aan de andere kant vertrouwen we erop dat gemeente ook open staan voor interne coaching – en dat is tot nu toe eigenlijk altijd gelukt.
Van Aken ziet, behalve werkgeversdienstverlening, nog een voordeel voor arbeidsmarktregio’s om mee te werken aan een afspraken rond participatie. In de Stedendriehoek zijn weliswaar niet zoveel werkgevers actief die landelijk opereren, maar er zijn wel veel MKB’ers. Van Aken: “Die werken over gemeentegrenzen heen. Op basis van de overeenkomst kunnen we ook de regels harmoniseren binnen ons gebied. En daar hebben onze eigen ondernemers ook weer baat bij.” Daarnaast stelt Van Aken dat zo’n overeenkomst zeker voor kleinere gemeenten een uitkomst kan zijn. “Die hebben immers niet allemaal de tijd en de middelen om zelf het wiel uit te vinden.”
Het verschil
De afspraken maken het verschil, daar is Halsema van overtuigd. Als landelijk actieve werkgever was de administratieve stroom zonder afspraken met de arbeidsmarktregio’s bijna niet te verwerken geweest. “Nu kunnen we ons concentreren op het plaatsen van mensen. Je ziet bijvoorbeeld in arbeidsmarktregio Stedendriehoek dat dat nu heel goed lukt. Daar zijn nu, echt dankzij de afspraken die we hebben kunnen maken, rond de 10 mensen uit de doelgroep actief. Dat is een mooi resultaat.”
De Normaalste Zaak
Op basis van de samenwerkingsafspraken wil een groep grote werkgevers, verenigd in De Normaalste Zaak, komen tot een landelijke, uniforme aanpak. De inhoud van de afspraken is afgestemd met publieke partijen en het Schakelpunt Landelijke Werkgevers. Werkgevers worden van harte uitgenodigd om de set afspraken als leidraad te nemen in hun gesprekken met publieke instellingen. De Normaalste Zaak monitort dit proces. Heeft u ervaringen over de uitwerking van de raamovereenkomst. Laat het ons weten op info@denormaalstezaak.nl.