Interview met Henriette van de Water, senior HR adviseur regio Zuidoost-Nederland en Patrick van Driel, huisvuilbelader bij Renewi, in dit artikel Van Gansewinkel -naamsverandering- genoemd.
Waarom doen jullie mee aan het project Arbeidsparticipatie van MVO Nederland?
“Er waren drie redenen die ons motiveerden”, vertelt Henriette van de Water, senior HR adviseur Van Gansewinkel regio Zuidoost-Nederland. “Als eerste zien we dat er steeds meer vraag naar is bij aanbestedingen. Daarnaast wil Van Gansewinkel ook sociaal betrokken zijn en als bedrijf een afspiegeling van de samenleving vormen. En tenslotte is het ook nog eens financieel gunstig om met deze doelgroep te werken”. Het contact met MVO Nederland kwam in 2009 tot stand. “We waren in Heerlen met enkele WSW’ers in logistieke functies gestart, maar dit verliep niet zoals we hoopten” vervolgt Henriette. “We wilden wel verder, maar het moest beter. Dankzij het contact met MVO Nederland konden we het proces efficiënter stroomlijnen”. In eerste instantie was er alleen contact met WSW-bedrijven. Zij hebben een arbeidskundig werkplekonderzoek uitgevoerd. Henriette is hier zeer positief over: ” Want een goede werving start met een gedegen profiel waarin helder staat wat voor mensen passen op de vacatures”.
Helaas kwam vanuit de WSW bedrijven te weinig aanbod. “Toen zijn we gerichter gaan zoeken via het UWV, met één contactpersoon die de vacatures uitzet bij re-integratiebureaus”. Inmiddels heeft Van Gansewinkel Zuidoost-Nederland tien medewerkers met afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk, waarvan de meesten als huisvuilbeladers, maar er werken ook mensen op administratieve functies. Vanuit het verleden hadden zij in deze regio al 20 medewerkers met een WSW-indicatie werken op de milieuparken.
Hoe verloopt de aannameprocedure?
Patrick van Driel (21) is één van deze huisvuilbeladers die drie dagen in de week op de wagen staat. “In de zorginstantie waar ik woon, heb ik aangegeven dat ik bij Van Gansewinkel wilde werken. Ik heb zelf informatie en vacatures gezocht en ben daarmee naar het UWV gegaan. Eén sollicitatiegesprek en enkele weken later kon ik aan de slag”. Hij vindt het een leuke maar pittige functie. Gelukkig is de begeleiding goed. “In de zorginstantie heb ik een jobcoach die alles terugkoppelt naar Teeuwen re-integratie. En op de werkvloer heb ik ook een begeleider, die bel ik eigenlijk alleen als ik iets nodig heb als werkkleding of bij vragen over vakantiedagen. Maar aangezien mijn collega’s ook een oogje in het zeil houden, weet hij eigenlijk altijd wel hoe het gaat”. Henriette vertelt dat de aannameprocedure voor sommige kandidaten te moeilijk was. “De standaardprocedure beslaat een halve dag, met theorie en praktijk. Voor veel Wajong of WSW-kandidaten bleek dit te intensief, dus dit hebben we opgeknipt”. Ook bleek het niet handig om tegelijk meerdere kandidaten aan te nemen, omdat de begeleiding meer tijd en energie vraagt. “De medewerkers hadden allemaal een andere jobcoach; dat was voor de planners en leidinggevenden teveel werk. Sinds kort hebben we één jobcoach aangesteld die alle UWV-kandidaten begeleidt. Dat werkt veel efficiënter.
Welke tips of aanbevelingen willen jullie delen met medeondernemers of andere Wajongers?
“Leren doe je door je kop te stoten”, lacht Patrick. “Je krijgt alleen goede ervaringen door ook mindere te hebben. Vroeger had ik wel eens geen zin om te werken en belde ik gewoon af. Nu weet ik: werken hoort bij het leven, anders kom je nergens. Uiteindelijk geeft werk je zelfvertrouwen”. Henriette vult aan: “Laat kandidaten gefaseerd instromen en maak heldere afspraken over taken en verantwoordelijkheden. Zorg voor één aanspreekpunt en hou er rekening mee dat begeleiding van deze kandidaten meer tijd en energie kost. Maar boven alles: maak gebruik van ‘tips & trics’ van anderen – je hoeft niet zelf het wiel uit te vinden. MVO Nederland heeft ons daar goed bij geholpen. Het kost je extra investering, maar het levert uiteindelijk een hoop op!”
Verder lezen
Project Meer werkplekken bij werkgevers
Dossier Diversiteit & arbeidsparticipatie